Codziennie wykonujemy setki, a nawet tysiące najprzeróżniejszych czynności.
+++
Ale czy kiedykolwiek zastanawiamy sie po co to robimy?
Po co wstajemy rano, jemy śniadanie, idziemy do szkoły, pracy, wracamy, odpoczywamy i kładziemy sie spać?
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak to jest być więźniem własnego życia? Ja właśnie nim jestem. Więźniem, a nawet robotem który ma juz zaplanowaną przyszłość na kolejne 20 lat.
Ale czy uda mi sie zrobić to co ja chce? Skoczyć na bungee, przefarbować włosy na zielono, zakochać sie, mieć dwójkę dzieci i męża który bedzie mnie kochał aż do śmierci?
Dlaczego każdy oczekuje ode mnie abym była idealna? Przecież nikt nie jest ideałem. Nawet największe autorytety zaliczają wpadki.
Dlaczego jak potrzebuje pomocy rodziców nigdy ich nie ma? Ona pochłonięta własnym biznesem, a on? No właśnie, nawet nie wiem co sie u niego aktualnie dzieje.
Czasami myślę, że jestem małą mrówka w wielkim mrowisku i nikt nie zwraca na mnie uwagi. No chyba jeżeli ktoś czegoś ode mnie oczekuje.
Czy czuliście sie kiedyś jak android? Ja sie tak czuje codziennie od kilkunastu lat. Wzorowe oceny, wzorowe zachowanie, wzorowa ja!
Chciałabym poczuć smak wolności, ale nie tak na godzine czy dwie, lecz tak na całe życie. Żebym mogła sama o sobie decydować.
Przecież nie jestem już dzieckiem... Prawda?
Troche kiczowate mi to wyszlo. No ale niech juz zostanie. Mam
nadzieje że sie wam podoba. Prosze zostawiajcie komentarze to bardzo motywuje.
Tylko szczere .
Chyba jestem pierwsza z komentowaniem tego opowiadania. Adres twojego bloga znalazłam u Fiolki i jakoś tak postanowiłam wejść, bo lubię Szczęsnego. No i tak swoją drogą animacja ze Szczęsnym jest boska :D
OdpowiedzUsuńJednak przechodząc do prologu... Mnie osobiście się podobał. Niby zakreśla w jakiś sposób sytuację w domu głównej bohaterki.
Troszkę jest to smutne, że ma zaplanowane całe swoje życie, a tak naprawdę nie ma nawet mowy, żeby zrobiła "coś" szalonego. Chociaż mam takie dziwne przeczucie, że ona coś odwali, bo będzie chciała w jakiś sposób zwrócić uwagę matki, dla której liczą się dobre oceny, wzorowe zachowanie i przejść przez życie z idealną teraźniejszością, i przyszłością.
Ciekawa jestem w jaki sposób pozna Szczęsnego.
Może zwrócę na kilka rzeczy uwagę:
1. Literówki. Zwracaj na to uwagę. Przeczytaj odcinek przed publikacją.
2. Interpunkcja. Czasami o niej zapominasz.
Punkt 1 i 2 - Napisz odcinek. Zostaw go na dzień. Następnego dnia przeczytaj całość, a wyłapiesz dość sporą ilość literówek, źle skonstruowanych zdań czy braku przecinka w danym miejscu.
3. Wcięcia akapitowe. Jakoś mi ich brakuje.
Oczywiście czekam na nowy.
p.s.1. W jaki sposób mogę być informowana o nowościach u ciebie na blogu?
Od razu mówię, że bloga nie posiada.
p.s.2. Wyłącz weryfikację obrazkową. Znajdziesz to w ustawieniach-> komentarze i posty z tego co pamiętam. I powinnaś zaznaczyć "nie".
Bardzo dziękuje za dodanie komentarza i cenne rady.
OdpowiedzUsuńJest dużo literówek ze wzgledu na to ze bardzo szybko pisałam. Ale postaram sie wyłapytac wszystkie żeby ich nie było.
To zależy gdzie masz konto. Możesz byc informowana przez gg, maila , tumblr itp.
A wracajac do prologu. Tak to prawda Rozalia w kolejnych rozdziałach bedzie dosyć szalona, ale nie bede zdradzać więcej szczegółów .:)
Posiadam zarówno gg, jak i e-maila. Napisz do mnie na: izunia_p@vp.pl to Ci podam numer gg. Nie podaję w komentarzach numeru gadu.
UsuńSama prowadziłam bloga i lekko jestem upierdliwa w kwestii literówek. Oczywiście bardzo przepraszam za moje czepianie się :)
Nie zdradzaj mi szczegółów. Chcę sama poznać bohaterów :D
Świetny prolog ; D
OdpowiedzUsuńWitam!
OdpowiedzUsuńPo pierwsze: WCALE NIE KICZOWATE!
Ucieszyłam się, że jest to opowiadanie o Wojtku, bo bardzo rzadko występuje.
Jestem pewna, że Rozalia okaże się być przebojową dziewczyną, która będzie chciała zerwać z narzuconymi zasadami.
No cóż... nie mogę się doczekać pierwszego rozdziału. Zatem życzę powodzenia i wytrwałości!
Pozdrawiam.
Jeżeli jesteś zainteresowana, to dodałam nowy rozdział.
http://czas-pokaze-drugi-plan.blogspot.com
Fajny prolog.
OdpowiedzUsuńCzekam na pierwszy rozdział.:P
Wojteeek <3
OdpowiedzUsuńdodam, że gif mnie rozwalił po całości. :D
już nie mogę się doczekać pierwszego rozdziału. informuj mnie. xd
zapraszam również do mnie:
http://deutsch-herz.blogspot.com/
pozdrawiam
Prolog dosyć interesujący mam nadzieje ze rozdziałpojawi się jeszcze dzisiaj ciekawi mnie jak się poznają...
OdpowiedzUsuńZniecierpliwościa czekam na nastepny :)
rozdział 1 niestety dziś się już nie pojawi. Myślę że dodam go na drugi tydzień.
Usuń